Kilka słów o mnie

-




Witam Was,


lubię ruch i zmiany. Dobrze się wtedy czuję. A najbardziej odpoczywam pielęgnując rośliny lub podczas wieczornej ciszy. Ostatnio za mną jest bardzo dużo zmian, tych zewnętrznych i tych wewnętrznych. W wyniku, których jestem tutaj - na blogu. Serdecznie Ciebie tutaj witam!

Mam na imię Karolina. Posiadam ponad trzynastoletnie doświadczenie w pracy z dziećmi oraz ich rodzinami, które przełożyło się na odnajdywanie nowych połączeń pomiędzy psychologią a pedagogiką. Wierzę w siłę relacji i komunikacji w całym procesie rozwojowym dziecka. Podchodzę do moich działań holistycznie. Uwielbia obserwować dzieci w działaniu, współuczestniczyć w ich nauce, wspierać rodziców oraz nauczycieli w byciu tu i teraz z dzieckiem. Współpracę z całym zespołem, aby potencjał dziecka rozkwitał, jego poczucie wartości wzrastało, a umiejętności społeczne się rozwijały. 

Od ponad pięciu lat z sukcesem wspieram administracyjnie i organizacyjnie placówki oświatowe, pomagając im osiągnąć swój pełny potencjał. Tworzę i zarządzam zespołem pasjonatów i specjalistów w zakresie edukacji dziecka.

Jestem absolwentką psychologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza, certyfikowanym realizatorem warszatów Szkoły dla Rodziców i Wychowawców, edukatorem Montessori. Ukończyłam Executive & Life coaching oraz zarządzanie projektami w Irlandii. Jestem absolwentką studiów podyplomowych Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie z zakresu zarządzanie w systemie oświaty.
Cały czas dokształcam swoje kompetencje i poszerzam wiedzę, obecnie jako studentka Wydziału Nauk Społecznych WSPiA w Warszawie. 

Zostań tutaj, aby razem ze mnie edykacyjnie przy kawie porozmawiać o rozwoju w życiu Twoim i Twojej rodziny.  



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dialog jako motor współpracy

-
Obraz
       Współpraca jest procesem, poprzez który możemy osiągnąć cel. Dotyczy ona wszystkich obszarów naszego życia, od zawodowego do prywatnego. A towarzyszy nam już od początków dzieciństwa jako zdolność do tworzenia więzi i współdziałania z innymi (za pl.wikipedia.org). Jest to umiejętność, której uczymy się przez całe życie. Aby mogła ona powstać, potrzebne są rozwinięte inne umiejętności prospołeczne, o których piszą w swoim programie Ellen McGinnis i Arnold Goldstein (2003): - aktywne słuchanie, - rozpoznawanie i nazywanie emocji własnych i cudzych - komunikowanie potrzeb (proszenie i oferowanie pomocy, odmawianie i akceptowanie odmowy) - radzenie sobie z nieprzyjemnymi emocjami i popełnianymi błędami, - rozwiązywanie problemów i konfliktów, - dzielenie się, - zapraszanie i dołączanie do zabawy.      Z uwagi, że współpraca jest pojęciem obecnym w naszym życiu na każdym gruncie, można rzec, że od zarania dziejów, to definicji tego zjawiska jest wiel...
Czytaj więcej

Komunikacja buduje relacje, a relacje budują społeczeństwo.

-
Obraz
     Współpraca nieodłącznie jest związana z komunikacją, której głównym elementem jest rozmowa jako proces działania. Gdyż nie polega ona wyłącznie na swobodnej rozmowie, ale także dotyczy wymiany zdań. W jej wyniku możemy na forum wyrażać swoje poglądy i w efekcie dyskusji dążyć do wypracowania wspólnego stanowiska. Dzieje się tak, ponieważ strony mają szansę na dzielenie się swoją wiedzą, doświadczeniem i obserwacjami. W świadomy sposób, aktywnie słuchając (uważnie i cierpliwie), mają szansę na budowanie nowych rozwiązań.      Rozmowy nauczycieli z rodzicami powinny być obecne w każdej szkole. Naturalna, szczera wymiana zdań będzie początkiem do tworzenia relacji między stronami. Wykazanie się umiejętnością słuchania, wtedy gdy rodzic sam nie umie poradzić sobie z określoną sytuacją jest niezmiernie ważna.      Jednakże istnieje wiele czynników, które zdecydowanie utrudniają podjęcie nie wymuszonej rozmowy z rodzicem (za: J. Kordziński): -...
Czytaj więcej

Ja mam marzenia i je spełniam, a Ty?

-
Obraz
Realizacja planów nie jest łatwa, a często ani przyjemna na początku. Potrafi być długa, kręta i niejasna.  Natomiast jedno jest pewna - daje niesamowitą satysfakcję, gdy cel zostanie osiągnięty. Dawno, nawet dość dawno temu, wymyśliłam sobie, iż napiszę książkę. Było to jeszcze przed erą e-booków ;) Zaraz po studiach. I tyle. Cel, a nawet marzenie miałam obrane. Zielonego pojęcia jednak nie miałam o tym, co będę pisać, kiedy, po co i dlaczego. I tak mijały lata, cel z tyłu głowy co jakiś czas do mnie wracał. Czasami nawet wymyślałam ogólną treść książki. Dodam, że pisanie prac z języka polskiego nie przychodziło mi dość łatwo. Pisanie nadal pozostawało w sferze marzeń.  Za to zamiłowanie do książek, do tekstu pisanego, papieru i pióra miałam od dziecka. Książka zawsze była dla mnie cenna. Za tekst, zdjęcia, pracę włożona w napisanie jej i wydanie. Za wspólny czas spędzony przy jej czytaniu, za odskocznię w codziennym życiu.  Zbierając doświadczenie i praktykę w zawodzie ...
Czytaj więcej